Informacje praktyczne
Zespół Dworsko-Parkowy w Straszęcinie
39-218 Straszęcin 113
tel. +48 14 681 28 19
dyrektorckip@wp.pl
www.ckip-zyrakow.org
Wskazówki dotyczące dojazdu
Obiekt położony jest w centralnym miejscu sołectwa Straszęcin, w sąsiedztwie kościoła parafialnego i budynku ZSP w Straszęcinie, 2,5 km od zjazdu (Dębica Zachód) z autostrady A4. GPS 50°03’43.4″N , 21°21’32.8″E
Dostępność obiektu
Budynek dworku jest obecnie niedostępny dla zwiedzających. Park można zwiedzać w określonych godzinach.
Godziny otwarcia
Park dostępny codziennie w godz.:
- okres letni: 10.00–20.00
- okres zimowy: 10.00–18.00
Cena zwiedzania
–
Opis
Założenie w Straszęcinie reprezentuje dwa odmienne style kompozycji ogrodów historycznych. Część recepcyjna – z aleją dojazdową i gazonem przy podjeździe – ma swobodny układ krajobrazowy określany mianem romantycznego parku krajobrazowego. Położona za elewacją ogrodową dworu część rekreacyjna ma geometryczny układ kwaterowy zwany ogrodem włoskim.
Niewielki klasycystyczny dwór w Straszęcinie położonym nieopodal Dębicy powstał w XVIII wieku. W pierwszej połowie XIX w. został przebudowany przez ówczesnego właściciela dóbr, Atanazego Raczyńskiego herbu Nałęcz, właściciela pobliskiej Zawady, wielkopolskiego ziemianina i młodszego brata Edwarda Raczyńskiego, twórcy Biblioteki Raczyńskich w Poznaniu. Główną rezydencją Raczyńskich na Podkarpaciu była Zawada. Dwór w Straszęcinie, jako miejsce czasowego pobytu dziedziców, otrzymał zwartą bryłę na rzucie prostokąta oraz skromną dekorację architektoniczną. Budynek ma dwie kondygnacje i poddasze z facjatami. Oś środkową elewacji frontowej akcentują dwie lizeny flankujące główne wejście oraz drzwi prowadzące na balkon wsparty na dwóch filarach. W zwieńczeniu, poniżej falistego szczytu, umieszczona została niewielka tarcza z herbem właścicieli. Elewacja ogrodowa dworu jest całkowicie pozbawiona dekoracji, z wyjściem do ogrodu i niewielkim balkonem na piętrze.
Tę skromną siedzibę ziemiańską otacza ogród o dwóch odmiennych układach kompozycyjnych. Część południowa ma charakter ogrodu kwaterowego w typie włoskim. Z trzech stron obiega go aleja grabowa, a przestrzeń przed elewacją ogrodową wypełniają regularne rabaty kwiatowe i krzewy w nasadzeniach rzędowych. Część północną ogrodu wypełnia kolisty podjazd przed elewacją frontową, aleja dojazdowa i aleje spacerowe. Ta część ogrodu ma charakter krajobrazowy. Występują w niej drzewa gatunków krajowych i egzotyczne. Oprócz lip, jaworów i grabów, którymi obsadzono aleje, pojedynczo lub w małych skupiskach, rosną: robinie, świerki, topole, kasztanowce, jesiony, sosny, cisy, katalpa, magnolie i migdałowce. Wiek najstarszych drzew ocenia się na znacznie ponad sto lat. Młodsze pochodzą z XX-wiecznych nasadzeń powojennych.
Ciekawoski
Na uwagę w parku zasługują sędziwe modrzewie i graby, których średnica pnia przekracza 120 cm. W ogrodzie wyróżnia się także aleja grabowa. Park ze względu na unikatową na tym terenie roślinność jest objęty ochroną.
Galeria zdjęć
Audiobooki